اثر روش های مختلف باندینگ مرطوب بر استحکام باند ریزبرشی عاجی

سابقه و هدف: از آنجائیکه چسبندگی به عاج مرطوب بسیار پیچیده می باشد، مطالعه حاضر با هدف مقایسه استحکام باند به عاج مرطوب در دو سیستم چسبنده عاجی نسل پنجم با سه روش متفاوت انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، هجده دندان مولر سوم انسانی سالم انتخاب گردیدند. سطوح صاف عاجی با کاغذ سیلیکون کارباید برای ایجاد لایه اسمیر آماده شدند. دندان ها به صورت تصادفی به شش گروه (هر گروه 3 دندان) تقسیم و سطوح عاجی با اسید فسفریک اچ و شسته شدند. از دو سیستم چسبنده عاجی نسل پنجم one step و opti band solo plus در سه وضعیت مرطوب خشک کردن با پنبه ((blot dry، مرطوب سازی مجدد عاج (rewet) و کاربرد عامل چسبنده عاجی قبل و بعد از خشک کردن عاج اچ شده با پوار هوا استفاده و دندان ها با کامپوزیت ترمیم گردیدند. دندان ها در جهت محور x و y برش داده شدند. استحکام باند نمونه ها تعیین و با آزمون های student t، آنالیز واریانس یک طرفه و tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: استحکام باند ریزکششی در استفاده از سیستم one step به همراه خشک کردن با پنبه، مرطوب سازی مجدد عاج و کاربرد عامل چسبنده عاجی قبل و بعد از خشک کردن به ترتیب برابر 59/17، 42/20، 22/27 مگاپاسکال و در کاربرد سیستم چسبنده opti bond solo plus در همین روش ها به ترتیب برابر 74/18، 63/18 و 67/16 مگاپاسکال به دست آمد. استحکام باند در گروه هایone step به طور معنی داری بیشتر از نمونه های opti band solo plus بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد استفاده از روش های مختلف باندینگ اثری در میزان استحکام ریزکششی باند نداشته، ولی نوع باند موثر می باشد.